T E S S A D E S W A R T
meta knol
in eindhoven
alles wat mooi is
Lieve hele wereld,
Ik loop kaalvoets over jouw paaie.
Op de grond van jouw bestaan.
Terwijl ik woordeloos zing en denk.
Het is stil en warm om mij heen.
Midden op de dag, midden op het pad heb ik geknield.
En naar de bomen gekeken.
Naar de oude bossen en de tijd.
Naar de strakgespannen schaduwen en het trillen van een plant.
Ik schrijf. Iedere dag.
Tot aan Eindhoven en verder.
Alles wat mooi is.
Das Afrikaans voor
Liefs,
Tessa
lieve steppebeesten
My ek is my nie meer nie
My ek is my nie meer nie
My ek is verdwyn in 'n landskap van rollende klippe en wind
Daar is nie meer ek
Daar is die gewetenlose son
Die bloeisels en insekte verschroeit
My ek is verdwyn
In die veld van sterre en dink
Die maan is kranksinnig groot aan die antwoordlose hemel
My ek is verdwyn
in die deinende stilte van wier en blou
My ek is verdwyn
Lank gelede
In die swart van jou oë
Lank gelede
In die nou
Zee voor altijd
Zee voor altijd
In het vliegtuig kon je meekijken op een scherm hoe hard we vlogen, hoe koud of dat het was en waar we ons op dat moment bevonden. Dat laatste gegeven nam mij volledig in beslag. De hele vlucht lang keek ik beurtelings op de kaart en uit het raam. Ergens boven Zwitserland raakte mijn zogezegde ziel achterop. In Cairo moest ik overstappen. Van mijn leven heb ik nog nooit z'n grote stad gezien. Ik vroeg aan de man naast mij, die op werkreis was en een slachthuis ging bouwen ergens op een braakliggend terrein in Egypte, hoeveel inwoners Cairo telde. Twintig miljoen, zei hij. En vijf miljoen illegale zei hij. Hij wenste mij nog en goede reis. Op het vliegveld pafte de mannen dwars door he rookverbod heen. Ik begreep hieruit dat ik Europa achter me had gelaten. Tien uur later landde we in Johannesburg. De stewardes sprak me aan met babe en toen ik een koffie bestelde begonnen de jongens achter de toonbank te rappen aangaande mijn bestelling. Dus.Negenhonder kilometer verderop kwam ik aan op mijn bestemming: Oos Londen. De gastvrouw haalde mij op. Ik stap aan de verkeerde kant van de auto in . Op de kapotte snelweg sjeesen ze aan de verkeerde kant. Langs de kant van de weg staan kartonnen huizen van een soort dat ik tot nu toe alleen maar als installatiekunstwerken op exposities heb gezien. Er groeien kamerplanten in de berm.Ik kijk naar de lucht en zie de fucking maan in de verkeerde stand aan de hemel staan. Zwitserland, daar was ik ook al weer ergens achter gebleven. Schrijven moet ik. Alles uit de war schrijven. Mijn achteropgeraakte, zogezegde ziel tienduizend kilometer naar me toe schrijven. Naar hier waar mijn lijf in het Afrikaanse licht ligt, luisterend naar het tropische gefluit van de vogels en het rauwe rollen van mijn allerliefste, Zee voor altijd.
Tessa
pecha kucha
wensen
Mijn naam is Tessa de Swart. Ik ben 36 jaar. Ik heb geen rijbewijs maar ik heb al wel een keer gevlogen. In het zelfgemaakt vliegtuig van de piloot van goed en kwaad.
Boven Flevoland zal je bedoelen.
2 Wereldfaam. Om miljoenen mensen en miljoenen mensen te raken met mijn woorden in hun hart.
1 Vrijheid. Zoals een roofvogel met gespreide vleugels in de hoogste lucht.
4 Veel geld. Om op te maken.
3 Avontuur. In verband met de liefde toch.
5 Voor dit alles heb ik moed nodig. Geef mij de moed. Geef mij de kracht. Geef mij het vuur om te doen wat niet durf en te blijven geloven in het onmogelijke.
Bij voorbaat dank,
Tessa de Swart